In extremis heeft de zondag 3 ook zijn tweede competitiewedstrijd gewonnen. In een rommelige wedstrijd waarin van tijd tot tijd de vonken ervan afvlogen, wist de zondag 3 op karakter en wilskracht de volle overwinning te behalen. Net als tegen FIT was Erik bij het scheiden van de markt opnieuw het goudhaantje: 1-2.

Bij het lezen van het affiche ‘WV-HEDW uit’ loopt bij veel spelers van de zondag 3 een kleine rilling over de rug. Vorig seizoen werd er bij deze club namelijk een zeer pijnlijk nederlaag geleden toen TOS met 7-0 over de knie ging. De zondag 3 was dus zeer bedacht op een eventuele confrontatie met hetzelfde team als vorig jaar. Na een uitgebreide warming-up kon de wedstrijd beginnen. Vrij snel bleek dat TOS met een andere tegenstander te maken had, aangezien TOS goed opende en een aantal kansen creëerde. Met name Guido kreeg, na goed voorbereidend werk van Fabian, de uitgelezen mogelijkheid tot twee keer toe de score te openen, maar helaas ging de bal naast.

Ongeveer halverwege de eerste helft was het Tos die de score opende, na goed voorbereidend werk van Laurens en Fabian, maar na de 1-0 begon langzamerhand de wedstrijd enigszins te escaleren. De frustratie van de tegenpartij over Erik kreeg bijvoorbeeld gestalte toen hij stevig onderuit werd geschopt. Niet veel later kreeg ook Tobias een krankzinnige schop na, iets wat normaal gesproken een rode kaart had opgeleverd, maar door de scheidsrechter werd genegeerd. Jaap werd ook nog even stevig van achteren tegen de grond gewerkt, maar dat mocht volgens de dader omdat het bij voetbal hoorde. Het was per slot van rekening geen ballet.

Na deze verhitte periode kwam de rust als geroepen en na wat opbeurende woorden van Mike en Jim ging de zondag 3 vol vertrouwen weer het kunstgras op. TOS probeerde snel weer de draad op te pakken, maar een zeer verwarrend fluitende scheidsrechter zorgde voor een hoop onrust op het veld. En dat bleef niet zonder gevolgen. Bij een lange bal van WV was de verdediging even zijn man kwijt en moest daar direct de rekening voor worden betaald. Zuur voor het team, maar vooral voor Stef, die verdedigend een zeer goede wedstrijd speelde. En zo kon de Zondag 3 weer van voren af aan beginnen.

Met Fabian weer binnen de lijnen ging TOS aan het slotoffensief beginnen en werd WV flink onder druk gezet. De onderlinge irritatie, gecombineerd met een alsmaar chaotischer fluitende scheidsrechter en het nodige gehak en gezaag bij de tegenstander, maakte dat er niet makkelijker op. Rens schoot een vrije trap over en na een voorzet van diezelfde Rens ging de bal via de verdediger tegen de paal aan. Het zat ook niet mee.

Gelukkig kreeg vlak voor het einde TOS dan toch loon naar werken. Erik kwam vanaf rechts naar binnen toe en schoot, net als vorige week, met een lage schuiver de winnende goal tegen de touwen. Een grote vreugde-explosie volgde, ook onder de wisselspelers. Niet veel later had Rens nog de 1-3 op de schoenen, maar dat feestje ging helaas niet door. Na een spannende paar laatste minuten blies de scheidsrechter af en konden de spelers tevreden naar huis. Misschien niet geheel tevreden over het spel, maar vlak voor het einde een wedstrijd winnen is voor elke voetballer een heerlijk gevoel!

Volgende week: Real Sranang!