Na twee nederlagen op een rij op het eerste veld van TOS-Actief heeft de zondag 3 eindelijk weer eens het zoet der overwinning mogen proeven. Op een al dan niet kankerverwekkend veld van Zeeburgia werd er bij tijd en wijlen schitterend voetbal laten zien: 1-5.

Op voorhand was de zondag 3 gewaarschuwd. Zeeburgia had vorige week met 3-4 van Real Sranang gewonnen, een tegenstander die een week daarvoor nog met 1-3 te sterk was voor TOS. Met deze informatie in het achterhoofd betraden de spelers het zonovergoten terrein van Zeeburgia en gingen ze zich op de wedstrijd concentreren en met een banaantje in de hand gingen de spelers de kleedkamer in. Daar viel het oog van velen op het nummer van de kleedkamer en de bijbehorende spreuk. Weinig spelers konden zich op dat moment niet voorstellen dat de legendarische nummer 14 nog zo’n invloed zou gaan hebben gedurende de wedstrijd.

Want, beste lezers, wat werd er het eerste half uur door TOS héérlijk gevoetbald. Het is een tijd geleden dat de Zondag 3 zó lekker aan het voetballen was. De ballen ging van voet naar voet, er werd goed en zorgvuldig opgebouwd, iedereen wilde de bal hebben en er werden een paar keurige aanvallen op de mat gelegd. Guido was er met een poging op de paal in het begin nog dichtbij, Tobias en Tos stuitten op de keeper. Maar de openingsgoal liet niet lang op zich wachten. Met een bekeken balletje schoot Fabian vanaf de rand van de zestien de bal tegen de touwen.

Na de goal van Fabian bleek TOS doorgaan met goed, verzorgd voetbal en ook verdedigend stond het erg goed. Met name Laurens op linksback won veel duels en droeg opbouwend ook zijn steentje bij aan de opbouw. Het duurde dan ook niet lang totdat TOS het overwicht verder gestalte wist te geven. Na matig uitverdediging van Zeeburgia kwam de bal bij Tos terecht en die knalde de bal vanaf rechts keurig in het mandje. Niet veel later wist Pieter Erik op links vrij te spelen en stond de teller op 0-3. Na deze derde goal liet TOS de teugels wat vieren en kreeg Zeeburgia een aantal kansjes. De grootste kwam nog uit een corner, waarbij Niels de bal van de lijn haalde. Ondanks dit kleine overwicht van Zeeburgia ging TOS met groot vertrouwen rusten. Dit vertrouwen werd nog verder geïllustreerd door Jim, die secondes voor het rustsignaal een gooi deed naar de Richard Witschge-bokaal.

Na de rust bleek Zeeburgia niet bij machte om het TOS nog bijzonder lastig te maken. Het  zelfverklaarde supertalent van Zeeburgia had was last van vedetteneigingen, dus daar hoefde TOS zich ook geen zorgen om te maken. Na een aanval over rechts wist Pieter dankzij een screen (voor de basketballers onder ons) Fabian in staat te stellen zijn tweede van de middag te maken. Zeeburgia probeerde wat te creëren en na een corner kregen ze zowaar een penalty. Dat leidde tot een kolderieke situatie dat de grensrechter opeens het veld in liep en de penalty binnenschoot. In plaats van een grote vreugdeuitspatting en hernieuwd vertrouwen in een goede afloop aan de Zeeburgia-kant, leidde de goal tot veel frustratie en de nodige scheldkanonnades tussen de spelers.

Na deze goal ontstond er een soort patstelling op het veld, waarin er links en rechts wat kansjes werd gecreëerd, maar buiten een vreemde eigen goal van Zeeburgia en de slechtste voorzet ooit, bracht het restant van de tweede helft weinig spektakel.

Resumerend, heeft TOS een prima wedstrijd gespeeld en met name in de eerste helft bij vlagen, in de geest van Cruijff, “Barcelonesque” voetbal op de mat gelegd. Een zeer fijne middag voor de mannen en ook de waterafvoer bij de douches en de prijs van de pitchers (17 euro per stuk!) mochten de pret niet drukken. Volgende week staat de NAC-NEC van het sportpark op het programma en speelt TOS tegen JOS. Helaas is uw verslaggever dan niet aanwezig, maar wie weet wie de pen tijdelijk oppakt…

Geschreven door uw trouwe verslaggever: Niels Mallo