De Zondag 3 heeft in de wedstrijd tegen Fortius de hoop op het kampioenschap in leven gehouden. Het team leek dood en begraven, maar op een wijze die deed terugdenken aan Schalke – Ajax, wist de Zondag 3 na een 0-1 achterstand in de absolute slotfase te zorgen voor de eigen variant op de remontada: 2-1.

Het team was van tevoren gewaarschuwd. Niet alleen vanwege de hoge klassering van de tegenstander, maar ook omdat het resultaat van Fortius vorige week (1-6 gewonnen van Ankaraspor) schril afstak tegen de nederlaag die TOS leed bij CTO (3-2). Omdat alle concurrenten dat weekend ook hadden gewonnen, leek de buffer die de Zondag 3 met een aantal overwinningen op rij had opgebouwd, niet zo royaal meer. Tot slot was TOS een helft lang volstrekt kansloos in de heenwedstrijd tegen Fortius (4-2), dus reden genoeg tot oplettendheid.

Gesteund door veel publiek langs de lijn, begon TOS nerveus aan de wedstrijd. Fortius legde TOS het vuur aan de schenen en zorgde voor veel druk op de verdediging, waar maar mondjesmaat onder vandaan konden worden gevoetbald. TOS moest zich vooral wenden tot de lange bal en daardoor was het lastig om de controle te krijgen over het spel. Zeno kwam een aantal keer gevaarlijk door op links, maar zonder resultaat. Fortius bleef TOS vastzetten, maar buiten een corner, waar Mike geweldig redding op bracht, wist de tegenstander niet echt door te bijten.

Gaandeweg de eerste helft kreeg TOS wat meer grip op de wedstrijd. Het wist steeds beter onder de druk uit te voetballen en de middenvelders werden steeds beter gevonden. Het geduldig aanvallen leverde wat kansen op, maar die waren niet aan Zeno en Fabian besteed. Aan de andere kant moesten Wouter, Laurens en later Jim de longen uit het lijf rennen om de snelle Fortius-buitenspelers in toom te houden. Daar werd het harde spel niet geschuwd en bleek zelfs een tackle met vier (!) benen nodig om Fortius tegen te houden. Met de brilstand gingen beide ploegen de kleedkamer in, een op dat moment juiste afspiegeling van de krachtsverhoudingen.

In de tweede helft probeerde TOS de draad weer op te pakken. Met de invalkrachten Chico en Luuk binnen de lijnen ging TOS op zoek naar de openingstreffer. Met veel energie en kracht probeerde Fortius TOS uit het ritme te krijgen, maar de Zondag 3 kreeg het middenveld steeds beter onder controle. Niels werd in kansrijke positie buitenspel gevlagd en na goed doorzetten van Rens op links was er niemand om de voorzet binnen te tikken. Zodoende werd de dreiging voor een fatale tegentreffer alsmaar groter en inmiddels hadden zich wat spelers van concurrent TOG langs de lijnen verzameld in de hoop TOS een uitglijder te zien maken.

En ongeveer twintig minuten voor het einde leken deze “uitsupporters” hun zin te krijgen. Een van de behendige aanvallers van Fortius werd, al dan niet in buitenspelpositie, voor Mike gezet en rondde beheerst af. Een grote domper voor de Zondag 3, dat nu opeens de koppositie in gevaar zag komen. De zorgen werden alsmaar groter toen er ook nog twee grote kansen verloren gingen. Eerst was het na een goede voorzet van Rens Fabian die de bal naast schoot en niet veel later schoot Niels, na een goede actie van Chico, de bal in kansrijke positie over. Er moest iets worden geforceerd en daarom ging de moegestreden Erik naar de kant en ging Zeno samen met Niels in de punt spelen in de hoop dat de bal een keertje goed zou vallen.

En net op het moment dat daar eigenlijk niet op werd gerekend, zo’n tien minuten voor tijd, wist Chico uit een vrije trap de bal bij keurig diep bij de tweede paal te leggen en was het Fabian die de bal via de binnenkant van de paal in het mandje legde: 1-1. Dolle vreugde op het veld! Dit was de goal dit TOS op dat moment zo hard nodig had. Met deze tussenstand kon TOS de titelkansen in eigen hand houden en op weg terug naar de eigen helft werd dat nogmaals benadrukt en was het moment daar om de zegeningen te tellen.

Maar luttele minuten later nam de wedstrijd een wending die werkelijk niemand nog had verwacht. Fortius raakte via Niels de bal kwijt en via Fabian kwam de bal op links bij Chico terecht. Met een bekeken voorzet zette hij Rens vrij voor de keeper en met rechts schoot deze het de bal in het doel: 2-1. Daar waar de gelijkmaker al reden was voor een feestje, was dit een ware vreugde-explosie, iets wat er bij de Zondag 3 nog nooit zo intens gevierd werd. Spelers en wisselspelers bedolven de aanvaller en de vreugde was ongekend.

De Zondag 3 had nog een aantal minuten te spelen en elke bal werd zover mogelijk weggeschoten. Even waren er nog wat hachelijke momenten in de TOS-zestien, eerst toen een van de Fortius-spelers een gooi deed naar de “slechtste Schwalbe van het jaar”-award en later nog toen een van de behendige aanvallers van de Fortius nog gevaarlijk aan de bal kwamen. Maar TOS doorstond ook deze momenten en toen Peter uiteindelijk affloot, viel iedereen elkaar dolgelukkig in de armen. Op strijdlust, karakter en onverzettelijkheid slaagde TOS erin de wedstrijd over de streep te trekken. De vreugde was geweldig en dat lekkere gevoel werd bij uw verslaggever alleen maar versterkt toen hij de TOG-spelers teleurgesteld zag afdruipen.

Met nog twee wedstrijden te gaan is de situatie als volgt:
TOS blijft eerste met 48 punten uit 22 wedstrijden, TOG en De Meer volgen met 45 punten uit dito aantal wedstrijden, waarbij tevens moet worden aangetekend dat de Zondag 3 een minder doelsaldo heeft dan beide concurrenten.
Volgende week speelt TOS uit bij Ankaraspor en op 21 mei is de apotheose uit bij De Meer. Hopelijk gaat TOS dan wat beter om met de druk dan Feyenoord later op de middag zou doen…